Saturday, December 02, 2006

Περί οκνηρίας..

Πρέπει να διαβάσω, να δουλέψω...έτσι θα αποκτήσω και εγώ μια θέση στον κύκλο των φερέλπιδων, πολλά υποσχόμενων νέων της ηλικίας μου. Θα μπορώ να αναφερθώ με αυτοπεποίθηση σε μια φιλική-οικογενειακή-φοιτητική παρέα στην εξέλιξη των σπουδών μου και να τροφοδοτήσω το οικογενειακό γόητρο και λίγη ανταγωνιστικότητα σε όποιον θα ψαρώσει...Θα μπορώ να δικαιολογώ στον εαυτό μου καμία σκόρπια σκέψη για μεταπτυχιακές σπουδές και δε θα ντρέπομαι πολύ αν επιτρέψω να ονειρευτώ μια ζωή με δουλειά και αξιοπρεπή μισθό. Και μπορεί να νοιώσω ότι αξίζω τα λεφτά από το οικογενειακό εισόδημα που ξοδεύω κάθε μήνα.

Και αν δε διαβάσω, που θα σπαταλήσω το χρόνο μου? Σε φίλους..

θα ακούω, θα μιλάω, θα διαφωνώ ή θα σωπαίνω, θα κρίνω, θα χαϊδεύω , θα παρηγορώ ή θα τσακώνομαι. Θα δένομαι και θα λύνομαι και θα μαθαίνω τη δυσκολία και των δυο. Τολμώ να πω δυσκολότερο και από διαφορικές εξισώσεις. Θα τους αφιερώνω χρόνο φυσικής παρουσίας και πολλαπλάσιο χρόνο σκέψης, στον καθένα ξεχωριστά, προσπαθώντας να καταλάβω τι στο καλό είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που με περιστοιχίζουν. Τι νοιώθουν, τι σκέφτονται, τι αποπνέουν χωρίς να το συνειδητοποιούν, τι σχέση έχω μαζί τους, πόσο τους μοιάζω, πόσο διαφέρω...

Και οι συζητήσεις?

Αυτές που κάθε φορά ορκίζομαι ότι θα μειώσω, οι ανεξάντλητες πολυποίκιλες συζητήσεις που ξεκινούν από το τίποτα και περνάνε ανάλαφρα από το ένα θέμα στο άλλο και γεννούν πάντα ερωτηματικά κάποιες φορές παιδικά, άλλες παιδαριώδη αλλά ανεξάντλητα γαμώτο, ανεξάντλητα και επιτακτικά...είναι αυτοί οι διάλογοι που σε κάνουν να νοιώθεις την έξαψη του να θέτεις αληθινά ερωτήματα, να χρησιμοποιείς τη διάνοια σου (...χαχα) και να ξεσκουριάζεις λίγο την αποκοιμισμένη λογική και διαλογική σου ικανότητα, που την έχεις εγκαταλείψει στο λύκειο, μιας και τώρα δε κερδίζεις κανένα βαθμό αν τη χρησιμοποιήσεις...

Και το διαδίκτυο? Αααααχ....

Αυτό και αν είναι ο απόλυτος πειρασμός σπατάλης χρόνου! Μια σκέψη, μια λέξη, ένα κλικ και χάθηκες.....επικοινώνησες με το σύμπαν, με τη πιο σπάνια και ασυνήθιστη ιδέα!!! Είναι να μη ξοδέψεις άπειρες ώρες εξερευνώντας τα πάντα? Είναι να μη καθηλωθείς στη καρέκλα μέχρι να σιχαθούν τα μάτια σου την οθόνη?

Ε όχι, γλυκοί μου εργοδότες, γονείς, δάσκαλοι....δεν είναι ξόδεμα. Δεν έμαθα περισσότερα ή ουσιαστικότερα από τα φοιτητικά μου βιβλία, ακόμα και από τα σχολικά μου χρόνια αν μου επιτρέπετε, για αυτά που με καίνε, που με ενθουσιάζουν, με εμπνέουν, που αφορούν πιο άμεσα τη ζωή μου. Μπορεί αυτός ο χρόνος να μη μπορεί να μεταφραστεί σε ένα πτυχίο/τυπικό προσόν ούτε να μου προσδίδει δεξιότητες που θα με κάνουν πιο περιζήτητο στην αγορά εργασίας ούτε μπορώ να τον προσθέσω στο βιογραφικό μου αλλά είναι ο χρόνος που η σκέψη, το συναίσθημα και η λογική μου τίθενται σε λειτουργία. Πως να το κάνουμε? Στις προαναφερθείσες διαφορικές εξισώσεις, το πολύ πολύ να μάθω ένα μηχανιστικό αλγόριθμο σκέψης που θα εφαρμόσω για να πάρω ένα πολυπόθητο βαθμουδάκι για ένα ακόμα πιο πολυπόθητο πτυχιάκι και θα τον ξεχάσω για πάντα. Οι άλλες δραστηριότητες απαιτούν από μένα περισσότερα. Με αναπτύσσουν και με ωριμάζουν. Και αν κάποιος στερούταν αυτού του πολύτιμου σπαταλημένου χρόνου, δεν τολμώ να σκεφτώ τι κόστος (δια) προσωπικό θα είχε...

Αφιερωμένο στον εαυτό μου μπας και νοιώσω καλύτερα που και σήμερα δε διάβασα.

elasson_

Thursday, November 02, 2006

Αμάρυνθος...

Θα εγκαινιάσω το blog με ένα θέμα φλέγων αλλά και πολυσυζητημένο αυτές τις μέρες. Επειδή η σωρεία των ενστάσεων που έχω στον τρόπο που αντιμετωπίστηκε δε μου επιτρέπει να γράψω ελεύθερα από φόβο μήπως παραληφθεί κάτι θα μου επιτρέψετε να χρησιμοποιήσω την αριθμητική παράθεση, αν και γνωρίζω ότι δεν είναι και πολύ φιλική προς τον αναγνώστη...

ΕΠΙ ΤΟΥ ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ

ουδέν σχόλιο μέχρι την εξαγωγή της δικαστικής απόφασης. Μακάρι την ίδια λακωνικότητα να είχαν διατηρήσει και πολλοί δημοσιογράφοι-δάσκαλοι-δικαστές...

ΕΠΙ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ

από πού να αρχίσει κανείς και πού να τελειώσει... Όσον αφορά στους τέσσερις νεαρούς 1.εφόσον ακόμα εξετάζεται δικαστικά η πιθανή ενοχή τους, άρα είναι απολύτως παρακινδυνευμένο να θεωρηθούν ένοχοι, με ποια λογική αποφασίστηκε η τιμωρία τους; 2.στην περίπτωση που η δικαστική έρευνα αποφανθεί ότι οι νεαροί είναι ένοχοι τι νόημα έχει μια σχολική αποβολή εφόσον θα αντιμετωπίσουν δικαστικές ποινές που μπορεί να περιλαμβάνουν εγκλεισμό σε κάποιο ίδρυμα; 3.στην ίδια περίπτωση που οι νεαροί βρεθούν ένοχοι, και εφόσον το κορίτσι παραμείνει στο Λύκειο Αμαρυνθίων , τι νόημα έχει η απομάκρυνση τους μόνο για πέντε μέρες; υποθέτω ότι δε θα επέτρεπαν οι δάσκαλοι του λυκείου να συναναστρέφεται τις υπόλοιπες μέρες το κορίτσι καθημερινά τους βιαστές του… 4.στην περίπτωση που οι νεαροί βρεθούν αθώοι( η ερωτική πράξη έγινε με τη συναίνεση της κοπέλας), η λήψη μέτρων (αποβολή) δεν είναι άδικη και μάλιστα άξια της διαμαρτυρίας των γονέων; Όσον αφορά στην κοπέλα 1.Δημοσιεύτηκε ως αιτιολογία της απόφασής για αποβολή της κοπέλας η κίνηση της να ακολουθήσει τους νεαρούς στις τουαλέτες. Αυτό αποτελεί ισχυρισμό των νεαρών. Βασιζόμενη η σχολική απόφαση σε αυτή την πληροφορία είναι σαν να αποδέχεται την εκδοχή τους και άρα οι δάσκαλοι αναλαμβάνουν και ρόλο δικαστικό… η νεαρή κατέθεσε ότι κατάφυγε στις τουαλέτες … 2.από πότε το να ακολουθήσεις ένα συμμαθητή σε ένα σχολικό χώρο αποτελεί πράξη άξια τιμωρίας.; 3.σε περίπτωση βιασμού, τι σκοπό εξυπηρετεί η αποβολή της κακοποιημένης κοπέλας; 4.σε περίπτωση συναινετικής πράξης, για ποιο ακριβώς λόγο τιμωρείται η νεαρή;(η συγκεκριμένη ερώτηση δεν εμπεριέχει καμία κρίση για αυτή τη κίνηση, εφόσον δεν γνωρίζω τα κίνητρά των καθηγητών)

ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΣΑ

Λοιπόν η τελευταία εβδομάδα υπήρξε πολύ χρήσιμη καθώς είχα την ευκαιρία να συγκρίνω τις πληροφορίες εκ των έσω(κοινωνία Αμαρύνθου) και αυτές που δημοσιεύονταν στον τύπο.. και στην αναζήτηση για αξιόπιστη και ουσιώδη ενημέρωση διέτρεξα με απογοήτευση τα περισσότερα άρθρα ηλεκτρονικού τύπου συμπεριλαμβανομένων ηλεκτρονικών εκδόσεων εφημερίδων...ιδού τα αποτελέσματα... 1.σε όλα τα άρθρα υπήρχε απόλυτη εξομοίωση της έννοιας του "φερόμενου ως δράστη" με τον "δράστη". Ελάχιστες αναφορές στους τέσσερις νεαρούς έγιναν με τη δέουσα προσοχή στον χαρακτηρισμό τους. Απεχθάνομαι τις λαϊκές δίκες, και το ίδιο μάλλον και ο νομοθέτης που δεν τις αποδέχεται για την απονομή δικαιοσύνης...αναρωτήθηκα πολλές φορές, στην μάλλον όχι και τόσο πιθανή περίπτωση που οι τέσσερις νεαροί είναι αθώοι, δεν θα μπορούσαν να κινηθούν δικαστικά κατά όλων αυτών των εντύπων και τηλεοπτικών μέσων που τους χαρακτηρίζουν βιαστές; αποκορύφωμα δε η προσφώνησή τους ''φίδια" από αρθρογράφο σε έγκυρη εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας...καλά είναι όλα αυτά, εκτονώνεται λίγο και η εθνική μας ένταση, αλλά με τι κόστος; μικρή πιθανότητα δε σημαίνει αμελητέα... 2.καθώς το ζήτημα είχε αρχίσει να παίρνει διαστάσεις και να μονοπωλεί τα δελτία ειδήσεων άρχισαν και οι υπερβολές...σήμερα άρθρο της εφημερίδας "Το Βήμα της Κυριακής" έρχεται να μας ενημερώσει ότι οι νέοι της περιοχής μετακινούνται με σκούτερ χωρίς άδεια οδήγησης.. παράνομο, φυσικά.. αλλά το μέγεθος της παρανομίας είναι αστείο συγκριτικά με τον πιθανό βιασμό.. τι παραπάνω συνεισφέρει στην κατανόηση των νέων της περιοχής; πόσοι από σας δεν έχετε οδηγήσει σκουτεράκι χωρίς άδεια; τι σχέση έχει με το φλέγων περιστατικό;...μήπως βγάζουν από τη μύγα ξύγκι;.. και το πιο τραγικό απ όλα... στο ίδιο άρθρο μέσα από τα λόγια ενός μαθητή ακούγεται η περιγραφή της οικογενειακής κατάστασης ενός από τους φερόμενους ως δράστες...αυτή η περιγραφή, που επέτρεπε να σχηματίσουμε μια ιδέα για το πώς μεγάλωνε ένας από τους μαθητές, μπορεί και να άξιζε να προβληθεί περισσότερο... Αυτά για (κακή) αρχή...

Εlasson_